جانی ودلی

ای زندگی تن و توانم همه تو

جانی و دلی ای دل و جانم همه تو

تو هستی من شدی از آنی همه من

من نیست شدم در تو از آنم همه تو

با یادتو

با یاد تو میخوابم در خواب تو را بینم

از خواب چو برخیزم اول تو به یاد آیی

فراق

فــراق آتش بجان افروخت و جانان کم نما تاکی

دل عالم بحالم سوخت، این سان بی وفا تاکی

جانان کم نما تاکی، این سان پُر جـفــــــا تاکی

چندان بی وفـــــا تاکی، چندان بی وفـــــا تاکی

ز رنجی چون بخندم یار، تـو یــــــــاری نمیدانی

بخندی چون بگریم زار، دلــــــــــــداری نمیدانی

برانی چون بخواهم باز، غمخــــــواری نمیدانی

بمن عشقت جنون آموخت، آخـــر این اَدا تاکی

شهر آشوب

من رانده ز میخانه ام از من بگریزید

دردی کش دیوانه ام از من بگریزید

در دست قضا جان بلب و دیده به مینا

سرگشته چو پیمانه ام از من بگریزید

بی رحمی جانان

یارب، غم بیرحمی جانان بکه گویم؟

جانم غم او سوخت، غم جان بکه گویم؟

نی یار و نه غمخوار و نه کس محرم اسرار

رنجوری و مهجوری و حرمان بکه گویم؟

دو راهی

این همه در زندگی بر سر کلی دو راهی افتادم ،

کاش بشود امشب که میخوابم،

 یا بمیرم 

یا که فردا صبح تو بیدارم کنی ...

                                            علی ذاکر

با حماقت زنده ام

روز و شب هی کوچه را اب و جا رو میکنم
اونمی اید ولی من باحماقت زنده ام

یک‌ شب هوای گریه

یکشب هوای گریه
یکشب هوای فریاد
امشب دلم هوای تو کرده است

شب غم

ای دل آغاز کن افسانه‌ی ایام وصال

تا به مشغولیِ این قصه، شب غم گذرد...

#میلی_مشهدی

حبس ابد

د

بی تو‌اینجا همه در حبس ابد تبعیدند