عینک

میزنم عینک به چشمم درس میخوانم ولی

پنج ساعت روی یک خط مانده ام در فکر تو

بودیم

بودیم و کسی قدر ندانست که هستیم

باشد که نباشیم و بدانند که بودیم

از یادم نخواهی رفت

گر از یادم رود عالم، تو از یادم نخواهی رفت

به شرط آن که گاهی توهم از من کنی یادی

شهریار

شکسته ایم

 

ای عشق ٬ شکسته ایم٬ مشکن ما را
این گونه به خاک ره میفکن ما را
ما در تو به چشم دوستی میبینیم
 ای دوست مبین به چشم دشمن ما را

یک بغل حرف

یک بغل حرف، ولی محض نگفتن دارم !

روح نفرین شده ای در قفس تن دارم

در رگ و مویرگم درد به خود می پیچد

تو ولی فکر بکن قلبی از آهن دارم !

خبرت هست؟؟؟

                   خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست

                    طاقت بار فراق این همه ایامم نیست

                                                               سعدی

فراموش تر از من

کَس نیست در این گوشه

فراموش تر از من...

وز گوشه نشینان توخاموشتر از من

👤 شهریار 

به تنگ امده ام

من به تنگ انده ام از همه چیز

بگذارید هوار بزنم

گریه

من اختیار نکردم پس از تو یارِ دگر 

به غیر گریه ، که آن هم به اِختیارم نیست

 #شهریار

وفا

چه شد که قدر وفا 

هیچ کس نمیداند

👤صائب تبریزی